poniedziałek, 27 lutego 2017

Radość szalonego anegdociarza cz. 1




Nie jestem radosną romantyczną pensjonarką, wpisującą do zeszytu ukochane cytaty, oczywiście kolorowymi długopisami, nie pomijając koloru żółtego, chociaż potem nic nie może odczytać. Jestem raczej szalonym anegdociarzem: moim żywiołem są historyjki, te zabawne i poważne, mądre i mniej mądre, ale zawsze cudowne mini - opowieści. Nie boję się książek, które mają po 500 stron, ale najbardziej lubię te, które zamykają podobną treść w pięciu zdaniach i zawsze są pisane przez najlepszego autora. Kolekcjonuje je jak Hipis kamienie (czyli bez sensu, ale z zapałem) i radośnie się nimi z wami podzielę, bo, na wasze szczęście, nie macie szansy spotkać mnie osobiście i wysłuchać tego wszystkiego z moją jakże żywą i jakże nieudolną narracją. Dziwnie się czuję pisząc cały post nie swoimi słowami, niestety moi znajomi nie są jeszcze tak sławni jak znajomi Boy'a a ja nie jestem takim dobrym opowiadaczem jak ksiądz Twardowski, więc oddaje głos im (i innym autorom książek, które miałam przyjemność czytać).
* * *
,,Przypomniał mi się ksiądz skrupulant, wtedy kiedy jeszcze po łacinie przed sumą na początku procesji śpiewano ,,Asperges me". Zaśpiewał, ale po powrocie do zakrystii miał wątpliwości, czy śpiewając nie opuścił słowa ,,me". Znów wyszedł do kościoła i zaczął śpiewać tylko ,,me, me" - dla uspokojenia sumienia"
                                                     

,,O pewnym księdzu mówiono, ze śpiewa źle, ale z zamiłowaniem."
(Całkiem jak ja...)
                                           ks. Jan Twardowski, Niecodziennik


,,Stała panna nad strumykiem,
I nazwała Jonka bykiem,
On za takie bzyćkie słowo,
Nawzajem ją nazwał krową.
Teras płace i nazeka,
Nie nazywaj bykiem cłeka"
                Wojciech Bogusławski, krakowiacy i górale

O młodopolskim Krakowie:
,,Młodzi cyganie (...) koczowali po kawiarniach, snuli się, mówiąc wiersze, nocami po starych zaułkach i ulicach, tłukli się do bram Wawelu, zamieniali, dzięki uprzejmości gospodarza, w swoje obozowisko skład fortepianów (...) Czasem zdarzało się, że jeden z wędrowców, obejmując rękami gruby kasztan na plantach, wołał drugiego na pomoc naiwnymi słowami: << Potrzymaj drzewko, bo się chwieje...>>"
                        Tadeusz Boy Żeleński, Reflektorem w mrok

-Jakże stara jest ta bożnica. Z zewnątrz tego nie widać.
- Stara? Bardzo stara, córeczko! Powiadają nawet, że odnaleziono ją całkowicie zbudowaną
pod ziemią. Ileż tu było zniszczeń. Ileż to razy miasto płonęło, a ona pozostała
nietknięta. Pewnego razu ogień ogarnął jej dach. Wtedy nadleciały gołębie. Niezliczone chmary gołębi. Skrzydełkami zaczęły wymachiwać nad ogniem i ugasiły pożar…"

,,Na krańcu świata wznosi się wysoka góra, a na tej górze leży olbrzymi kamień. I z tego
kamienia tryska czyste źródło. Na drugim krańcu świata bije serce świata, albowiem każda
rzecz na świecie ma swoje serce, zaś cały świat posiada jedno wielkie serce. A serce świata
nie spuszcza oka z czystego źródła. Nie może nasycić się jego widokiem. Tęskni i pożąda…
wyrywa się w swoim pragnieniu do owego czystego źródła. Nie może jednak uczynić
najmniejszego kroku w jego kierunku. Albowiem, gdy tylko ruszy się ze swego miejsca,
traci z oczu wierzchołek góry, a razem z nim czyste źródło. A gdyby serce świata przez
małą choćby chwilę nie widziało czystego źródła, utraciłoby ono swoją siłę żywotną.
A wraz z tym rozpoczęłoby się obumieranie świata. A czyste źródło nie posiada własnego
czasu. Żyje czasem podarowanym mu przez serce świata. A serce daje mu tylko
jeden dzień. I kiedy dzień dobiega końca, czyste źródło zanosi pieśń ku sercu świata. I serce
świata odwzajemnia się czystemu źródłu pieśnią. I śpiew ich płynie po całym świecie.
I z pieśni tej promienne snują się nici. I snują się te nici od jednego serca do drugiego i do
serc wszystkich rzeczy tego świata. I jest na świecie mąż sprawiedliwy i szlachetny, który
chodzi i zbiera z serc te jasne, promienne nici i przędzie z nich czas. I kiedy uprzędzie
jeden dzień życia, oddaje go sercu świata, a ono ofiarowuje go czystemu źródłu. I tak żyje
ono jeszcze jeden dzień… "
                                                Sz. An-ski, Dybuk


11 komentarzy:

  1. Cieszę się, że znalazł się tu "Dybuk", czyli się spodobał, że tak lakonicznie zapytam ;-)? Natomiast w spisywaniu urokliwych cytatów, nawet i na żółto, nie widzę nic złego: sama tego nie robię, bo ich przepisywanie mnie nuży, ale podziwiam tych, którym się chce -- i do sztambucha :-). Sama zwykle je sobie jednak zaznaczam w książkach, bo przyjemnie jest do nich wracać.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Trochę sobie kpię z tego zapisywania, ale to autoironia, bo sama tak robiłam przez długi czas, własnie kolorowymi długopisami :D ,,Dybuk" szalenie mi się spodobał, zwłaszcza że czytałam go w nocnym pociągu, w czasie wielkich wichur, więc atmosfera była sprzyjająca i obrazowa :D

      Usuń
    2. Idealnie! Chociaż to jest tak sugestywne, że siedząc w wygodnym fotelu przy lampce miałam ciarki ;-).

      Usuń
  2. Osobiście nic nie zapisuję, a potem żałuję, że tego nie zrobiłam. Bo jednak przyjemnie jest wracać do czegoś, na co zwróciło się uwagę i uznało za niezwykłe ;)

    OdpowiedzUsuń
  3. Najbardziej mi się pierwszy fragment spodobał. :D
    Ja też mam kilka swoich ulubionych cytatów, ale moja lista od długiego czasu nie uległa zmianie.

    OdpowiedzUsuń
  4. "bez sensu, ale z zapałem" - zakochałam się ♥
    ______________
    jej, jak to Żeleński ładnie ujął.

    OdpowiedzUsuń
  5. Ten moment, kiedy po długiej nieobecności wchodzisz na jednego z od dawna czytanych blogów i widzisz długi tekst. Dzięki, naprawdę. Do tego pewnie jak ledwo żywa skończę pisać ten komentarz będzie przed 24.
    A nie zapomniałaś o tym, ze ja bym Cię chciała po tylu latach osobiście poznać? xD
    Dobre z tym księdzem.
    Ja zamiast wydrukować analizę, interpretację wierszy z polskiego wyjeżdżasz mi tu z Młoda Polską... za dużo miałam pisania. I że teraz mam się tego jeszcze niby uczyć?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A ja własnie miałam wyrzuty sumienia, że wrzucam taki krótki tekst i czytelnicy będą zawiedzeni moim brakiem kreatywności :D
      Poznać mnie osobiście zawsze można, chociaż moim zdaniem to wątpliwa przyjemność i nic ciekawego do zwiedzania. Ratuje mnie tylko to, że występuję z pakiecie z Krakowem, więc jakbyś kiedyś zechciała obejrzeć to piękne miasto to zapraszam :) Tylko Młodej Polski tu od cholery i trochę :D

      Usuń
  6. Nie spisuję cytatów w jakimś zeszycie, ale dosyć często umieszczam je w recenzjach książek, które czytam.

    OdpowiedzUsuń
  7. Ja ciągle sobie obiecuję,że ważne dla mnie cytaty będę zapisywać, a potem cóż, mówię sobie później,czyli wiecznie nigdy...
    https://sweetcruel.wordpress.com/

    OdpowiedzUsuń